طراحی استراتژیک سیستم های مکانیکی در فضای غیر همکارانه با استفاده از نظریه بازی

طراحی سیستم های مکانیکی پیچیده معمولا شامل جنبه های متعدد وابسته به هم و همچنین توابع هدف متعارض می باشد که مستلزم تحلیل پیچیده و زمان بری در طول روند طراحی خواهد بود. طراحی بهینه چند جنبه ای یک روش طراحی سیستماتیک برای افزایش کارایی روند طراحی سیستم های مکانیکی پیچیده به ویژه در فضای طراحی غیر همکارانه می باشد. از طرف دیگر، نظریه بازی عبارت است از مجموعه ساختارهای ریاضی که به مطالعه تعاملات بین تصمیم گیرندگان منطقی و هوشمند می پردازد. در این تحقیق با توجه به شباهت و تناظر بین نظریه بازی و طراحی بهینه چند جنبه ای، یک رهیافت جدید مبتنی بر نظریه بازی برای حل مسائل بهینه سازی چند هدفی در فضای غیر همکارانه پیشنهاد و به کار برده می شود. در موقعیت هایی که حل دقیق مجموعه پاسخ منطقی بازیگران امکان پذیر نمی باشد، از برنامه ریزی ژنتیکی برای تخمین مجموعه پاسخ منطقی بازیگران استفاده شده است. علاوه بر این، روند یافتن نقطه یا نقاط تقاطع مجموعه پاسخ منطقی بازیگران در بازی های غیر همکارانه نش، در قالب یک روند کمینه سازی بیان شده است. کارایی چارچوب پیشنهادی با طراحی سه نمونه مطالعاتی در زمینه طراحی بهینه در فضای غیر همکارانه نشان داده شده است. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که روش پیشنهادی توانایی تخمین مجموعه پاسخ منطقی بازیگران را داشته و همچنین امکان یافتن نقاط تعادل نش متعدد را زمانی که بیشتر از یک نقطه تعادل نش وجود دارد، فراهم می کند. همچنین روش پیشنهادی در تحقیق حاضر نتایج بهتری را در مقایسه با تحقیقات قبلی ارائه می کند.